Pierwotną męską motywacją są uwolnienie się od ograniczeń i doświadczanie wolności. Rozwiązanie problemów, osiągnięcie celów, przełamanie lęków wzbudza w nas poczucie wewnętrznej mocy i szczęścia.

Przyznając się do swoich lęków i ograniczeń, stajemy się godni zaufania w oczach innych osób. Poznajemy nasze granice i zdolności, odkrywamy to kim naprawdę jesteśmy. Bez ściemy, półprawd, oszukiwania siebie i innych.

Bierzemy odpowiedzialność za nasze życie i rany, otwierając się na współodczuwanie i sprawczość. Uczymy się przechodzić przez nasze kryzysy, stając się od nich wolnym.

Uzdrawiamy relacje z męskością, w szczególności pod postacią ojca. Dostrzegamy jego negatywne i pozytywne strony. Stajemy się od niego emocjonalnie niezależni. 

Uczymy się przyjmować krytykę od innych osób, wykorzystując ją do naszych celów. Zamiast bycia zamkniętym, zranionym lub obrażonym, korzystamy z niej w pełni, przełamując bezsens naszych żyć i działań.

Rozwijamy naszą zdolność tworzenia dojrzałych relacji z innymi mężczyznami, braćmi. Otwieramy się na moc i męską wrażliwość. Otwiera to nas na odpowiedzialne rodzicielstwo i przywództwo.

Poznajemy nasze najgłębsze potrzeby i pragnienia. Zgłębiamy nasze autentyczne cele i talenty. Kończymy z dryfowaniem i przystosowywaniem się do tego co wydarza się w naszych życiach.

Dostrzegamy nasze rany i wykorzystujemy je do realizacji naszych celów. Otwieramy się na duchowość i postrzeganie pozazmysłowe, odkrywając głębszy sens naszych czynów.

Wystawiamy na próbę miernotę i przeciętność. Wytrącamy się z kolein życia, niewiedzy i braku wrażliwości. Wiemy, że naszej siły i klarowności, nasze kierunki są rozmyte i często żyjemy w niezdecydowaniu. 

Oferujemy sobie nawzajem brutalną szczerość, nie tolerując przeciętności. Dajemy sobie szczere uznanie, gdy przełamujemy kolejne ograniczenia i żyjemy w prawdzie. Tworzymy nowy obraz siebie.